Τα νέα μας
Δευτέρα, 02 Οκτώβριος 2023
Τοποθέτηση του Πρέσβη του EPLO στα Ηνωμένα Έθνη για τη Μη βία και το Κράτος Δικαίου
Στις 2 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε παράλληλη εκδήλωση κατά τη διάρκεια της 54ης Συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με τις σύγχρονες διασυνδέσεις μεταξύ της μη βίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η εκδήλωση τιμά την 154η επέτειο από τη γέννηση του Μαχάτμα Γκάντι και η ημέρα είναι γνωστή ως η Παγκόσμια Ημέρα Μη Βίας, μια ευκαιρία για την προώθηση της συνειδητοποίησης της αρχής της μη βίας και της επιθυμίας για ειρήνη, σεβασμό και κατανόηση.
Διπλωματικές αποστολές και διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τη «Διεθνή Ημέρα Μη Βίας: Πρόληψη των Παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αντλώντας Έμπνευση από τις Αρχές της Μη Βίας».
Ο Πρέσβης Γιώργος Παπαδάτος της Μόνιμης Αποστολής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (EPLO)
Στις 2 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε παράλληλη εκδήλωση κατά τη διάρκεια της 54ης Συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με τις σύγχρονες συνδέσεις μεταξύ της μη βίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η εκδήλωση τιμά την 154η επέτειο από τη γέννηση του Μαχάτμα Γκάντι και είναι γνωστή ως η Παγκόσμια Ημέρα Μη Βίας, μια ευκαιρία για την προώθηση της συνειδητοποίησης της αρχής της μη βίας και της επιθυμίας για ειρήνη, σεβασμό και κατανόηση.
Διπλωματικές αποστολές και διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις (INGOs) συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τη «Διεθνή Ημέρα Μη Βίας: Πρόληψη των Παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αντλώντας Έμπνευση από τις Αρχές της Μη Βίας».
Στην παράλληλη εκδήλωση ο Πρέσβης Γιώργος Παπαδάτος της Μόνιμης Αποστολής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (EPLO) τοποθετήθηκε με μια σύντομη ομιλία την οποία παραθέτουμε αμέσως παρακάτω:
Τίτλος: Μη Βία και Κράτος Δικαίου: Μια πορεία προς τη βιώσιμη ειρήνη
Εξοχότητες, διακεκριμένοι συμμετέχοντες, σύνεδροι και φίλοι
Μου ζητήθηκε να κάνω μια σύντομη παρουσίαση για τη μη βία και το κράτος δικαίου, ενώ το έκανα αυτό, αποφάσισα να εισάγω αυταρχικά καθεστώτα στην εξίσωση.
Σκοπός αυτής της παρουσίασης είναι να διερευνήσει εν συντομία τη συνυφασμένη σχέση μεταξύ της μη βίας και του κράτους δικαίου, παρουσιάζοντας πώς η συνύπαρξή τους είναι απαραίτητη για την επίτευξη διαρκούς ειρήνης και δικαιοσύνης στον κόσμο. Η μη βία και το κράτος δικαίου είναι δύο θεμελιώδεις αρχές που στηρίζουν τα θεμέλια δίκαιων και ειρηνικών κοινωνιών. Έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ανθρώπινης ιστορίας, στην προώθηση της κοινωνικής προόδου και στην επίλυση συγκρούσεων χωρίς να καταφεύγουν σε καταστροφική δύναμη.
Η μη βία, ως φιλοσοφία και πρακτική, συνδέεται συχνά με εμβληματικές προσωπικότητες όπως ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ. Δίνει έμφαση στην επίλυση συγκρούσεων και στην αντιμετώπιση των αδικιών με ειρηνικά μέσα. Μερικές φορές η μη βία θεωρείται λανθασμένα ως παθητική αποδοχή της καταπίεσης ή της αδικίας. Αντίθετα, είναι μια προορατική και θεμελιώδης στάση που επιδιώκει να μεταμορφώσει τις κοινωνίες κάνοντας έκκληση στη λογική, την ηθική και την ενσυναίσθηση. Μία από τις πιο αξιοσημείωτες πτυχές της μη βίας είναι η ικανότητά της να επιφέρει βαθιά κοινωνική αλλαγή. Η ιστορία είναι γεμάτη περιπτώσεις όπου τα μη βίαια κινήματα ανέτρεψαν καταπιεστικά καθεστώτα, αμφισβήτησαν τις θεσμοθετημένες διακρίσεις και προώθησαν τα πολιτικά δικαιώματα. Η ηγεσία του Γκάντι στο ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας και το Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, αποτελούν πρωταρχικά παραδείγματα της μετασχηματιστικής δύναμης της μη βίας.
Το Κράτος Δικαίου είναι η ραχοκοκαλιά της Δημοκρατίας.
Το κράτος δικαίου είναι θεμελιώδης αρχή των σύγχρονων δημοκρατιών και κοινωνιών. Διασφαλίζει ότι οι νόμοι εφαρμόζονται με συνέπεια και δίκαια και ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, ανεξάρτητα από το καθεστώς ή τη θέση του. Στον πυρήνα του, το κράτος δικαίου προωθεί την ιδέα ότι η δικαιοσύνη αποδίδεται καλύτερα μέσω νομικών διαδικασιών και όχι μέσω αυθαίρετης εξουσίας ή βίας. Το κράτος δικαίου προάγει τη σταθερότητα, την προβλεψιμότητα και τη λογοδοσία στις κοινωνίες. Θεσπίζει το πλαίσιο για την επίλυση διαφορών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την τήρηση των αρχών της δικαιοσύνης. Χωρίς το κράτος δικαίου, οι κοινωνίες θα ήταν ευάλωτες στο χάος, την αυθαιρεσία και τη διάβρωση των ατομικών ελευθεριών. Εδώ μπαίνουν στη συζήτηση τα αυταρχικά καθεστώτα επειδή υπήρξε διάβρωση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Οι μη δημοκρατικές μεταβάσεις εξουσίας συχνά συνδέονται με βία, καταστολή και έλεγχο. Τα αυταρχικά καθεστώτα συχνά έχουν υψηλότερο βαθμό ελέγχου στους πληθυσμούς τους σε σύγκριση με τις δημοκρατικές κυβερνήσεις. Αυτός ο έλεγχος μπορεί να εκδηλωθεί μέσω της λογοκρισίας, της παρακολούθησης, του περιορισμού των πολιτικών ελευθεριών και της καταστολής της διαφωνίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτός ο έλεγχος διατηρείται μέσω της χρήσης βίας ή της απειλής βίας για την καταστολή της εναντίωσης. Ορισμένα αυταρχικά καθεστώτα έχουν ιστορικό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων εξωδικαστικών δολοφονιών, βασανιστηρίων και φυλάκισης πολιτικών αντιπάλων. Αυτές οι ενέργειες μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικά επίπεδα βίας, που συχνά διαπράττονται από κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Συνοπτικά εκεί, το κράτος δικαίου καταρρίπτεται με ανεπιθύμητες εξελίξεις.
Στις δημοκρατικές κοινωνίες, η μη βία χρησιμεύει ως αποτελεσματικό εργαλείο για την ειρηνική αντιμετώπιση παραπόνων και συγκρούσεων, ενώ το κράτος δικαίου παρέχει τους μηχανισμούς και τους θεσμούς μέσω των οποίων οι διαφορές μπορούν να επιλυθούν αμερόληπτα. Μπορεί επίσης να επιφέρει κοινωνική αλλαγή μέσω αλλαγών στους νόμους, τις πολιτικές ή τα κοινωνικά πρότυπα και να διασφαλίσει ότι αυτές οι αλλαγές εφαρμόζονται και επιβάλλονται, αποτρέποντας έτσι την οπισθοδρόμηση σε προηγούμενες αδικίες. Και οι δύο αρχές δίνουν προτεραιότητα στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μη βία υποστηρίζει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων των ατόμων, ενώ το κράτος δικαίου θεσπίζει νομικά πλαίσια για τη διασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων. Στα δημοκρατικά συστήματα, η μη βίαιη συμμετοχή στις εκλογές και η συμμετοχή των πολιτών προάγει το κράτος δικαίου διασφαλίζοντας ότι οι ηγέτες επιλέγονται με νόμιμη και νόμιμη διαδικασία